یادداشت‌های یک طلبه

یکی از دعاهایی خواندنش در هر شب جمعهمستحب است این دعا است:

« یَا دَائِمَ الْفَضْلِ عَلَى الْبَرِیَّةِ یَا بَاسِطَ الْیَدَیْنِ بِالْعَطِیَّةِ یَا صَاحِبَ الْمَوَاهِبِ السَّنِیَّةِ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ خَیْرِ الْوَرَى سَجِیَّةً وَ اغْفِرْ لَنَا یَا ذَا الْعُلَى فِی هَذِهِ الْعَشِیَّةِ»

المصباح (جنة الأمان الواقیة)، ص 647؛ کفعمى، دار الرضی (زاهدی) - قم، چاپ دوم، 1405 ق.

ترجمه‌ی دعا:

اى خدایى که فضل و کرمت بر خلق دائم است و دو دست عطا و بخششت به‌جانب بندگان دراز است؛ اى صاحب بخشش‌هاى بزرگ؛

درود فرست بر محمد و آلش که در اصل خلقت و فطرت بهترین خلق هستند؛ اى خداى بلندمرتبه در همین شب گناه ما را ببخش.