شاید در نظرتان این روزها چقدر دیر می‌گذرد!
حق دارید؛ کرونا همه را کلافه کرده است.
ولی در نظر من: نه؛ این روزها چقدر زود می‌گذرد!
چه روزهایی که انتظار می‌کشیدم تا ماه رجب و ماه شعبان برسد؟! اعتکافش، زیارت‌رفتن‌هایش، مولودیه‌هایش، شادی‌هایش؛ ولی وقتی می‌بینم همه‌ی این روزها می‌گذرد و از بیشتر این شادی‌ها محروم شده‌ام، با خود می‌گویم: کاش کرونا نبود؛ یا کاش تا الآن تمام شده بود!
ولی نه! این حرف‌ها، قضاوت‌های احساسی و کوته‌بینانه‌ی من است! همه‌ی این بلایا تحت تدبیر حکیمانه‌ی پروردگار حکیم است که من نسبت به حکمت آن‌ها غافل هستم.
عیبی ندارد!
در خانه می‌مانیم و شادی‌مان را در منزلمان و در بین خانواده‌ی خودمان تقسیم می‌کنیم!
دستمان از حرم کوتاه شده؛ ولی «دل که حرم خداست»!
از مجالس شادی اهل بیت محروم شده‌ایم؛ ولی از «شاد بودن به خاطر شادی اهل بیت» که محروم نشده‌ایم!