در قرآن کریم، همسران لباس یکدیگر معرفی شده‌اند:
« هُنَّ لِباسٌ لَکُمْ وَ أَنْتُمْ لِباسٌ لَهُنَّ » (سوره بقره، آیه 187)
زنانتان براى شما (همچون) لباسند و شما براى آنها (همچون) لباس هستید
در تشبیه همسر به لباس، نکات و لطایف بسیارى نهفته است:
* لباس باید در طرح و رنگ و جنس مناسب انسان باشد، همسر نیز باید کفو انسان و متناسب با فکر و فرهنگ و شخصیّت انسان باشد.
* لباس مایهى زینت و آرامش است، همسر وفرزند نیز مایهى زینت و آرامش خانوادهاند.
* لباس عیوب انسان را مىپوشاند، هریک از زن و مرد نیز باید عیوب و نارسایىهاى یکدیگر را بپوشانند.
* لباس انسان را از سرما و گرما حفظ مىکند، وجود همسر نیز کانون خانواده را گرم و زندگى را از سردى مىرهاند.
* دورى از لباس، مایهى رسوایى است، دورى از ازدواج و همسر نیز گاهى سبب انحراف و رسوایى انسان مىگردد.
* در هواى سرد لباس ضخیم و در هواى گرم لباس نازک استفاده مىشود، هر یک از دو همسر نیز باید اخلاق و رفتار خود را متناسب با نیاز روحى طرف مقابل تنظیم کند؛ اگر مرد عصبانى است، زن با لطافت با او برخورد کند و اگر زن خسته است، مرد با او مدارا کند.
* انسان باید لباس خود را از آلودگى حفظ کند، هر یک از دو همسر نیز باید دیگرى را از آلوده شدن به گناه حفظ نماید.
تفسیر نور، محسن قرائتى، ج1، ص 292 و 293