دوشنبه, ۳۰ ارديبهشت ۱۴۰۴، ۰۷:۰۲ ب.ظ
از امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام روایت شده که فرمودند:
«إِنَّ أَعْظَمَ الْحَسَرَاتِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ حَسْرَةُ رَجُلٍ کَسَبَ مَالًا فِی غَیْرِ طَاعَةِ اللَّهِ- [فَوَرَّثَهُ رَجُلًا] فَوَرِثَهُ رَجُلٌ فَأَنْفَقَهُ فِی طَاعَةِ اللَّهِ سُبْحَانَهُ فَدَخَلَ بِهِ الْجَنَّةَ وَ دَخَلَ الْأَوَّلُ بِهِ النَّار» [1]
بزرگترین حسرت‌ها در روز قیامت، پشیمانى و افسوس شخصی است که دارائى‌اش را از راه حرام به دست آورده و آن دارائی را شخص دیگری به ارث برد و در طاعت و بندگى خدا به کار گیرد و به سبب آن داخل بهشت گردد. در حالی که شخص اول که دارائی‌اش را از راه حرام به دست آورده و آن را به ارث گذاشته، داخل آتش خواهد شد
[1] شریف الرضى، محمد بن حسین، نهج البلاغة، نسخه صبحی صالح، حکمت 429 [438]، ص 552، 1جلد، هجرت - قم، چاپ: اول، 1414 ق.
- ۰۴/۰۲/۳۰